Er wordt een serieuze auto geparkeerd

Het was op een mooie maandag in januari van dit jaar dat er bij mij voor de zaak een wel heel serieuze auto parkeerde. Een zo goed als nieuwe Mercedes S63 V8 Biturbo in AMG uitvoering.

Een man stapte uit, formaat 2 bij 1 meter. Hij werd vergezeld door een Jack Rusell, formaat 40 bij 10 cm. Ik zei tegen de man:

Neem de hond maar mee dan heb ik ook gelijk een Security-manager bij OpenRoad en dat pakje Marlboro kun je ook wel meenemen dan roken we er een bij de koffie.

De security-manager deed zijn werk, hij viel in slaap, wij dronken een kop koffie en rookten een Marlboro.
Wij raakten aan de praat, we spraken over van alles en nog wat. Zaken doen, huizen, de wereld, familie, kinderen maar niet over auto’s.
Toen maar eens een rondje door de showroom. Ik vertelde wat over de auto’s en mijn reisavonturen.
Er ontstond iets tussen Dick, zo heette de man, en mij, zoiets kun je niet programmeren of in scene zetten, het ontstaat of het ontstaat niet.

Een lange pijnlijke stilte

Plotseling zei Dick

Mooie auto’s, prachtige kwaliteit Johan, maar wat ik zoek heb je niet en weet je ook niet te vinden denk ik.

Dan begint het bij mij te kriebelen en word ik tegelijkertijd nieuwsgierig en ik vraag wat hij dan wel zoekt?

Ik zoek een Opel Ascona B automaat, rood kleur 500, zwart stoffen interieur, 2.0 litermotor, het liefst in SR-uitvoering en in concoursstaat

Er viel een pijnlijke stilte, tenslotte zei ik “Dat is er niet meer……”

Vroeger niet verder gekomen dan de achterbank

Dick vertelde mij dat hij als 15 jarig ventje met zijn vader zo’n auto uitzocht bij de lokale Opel-dealer. Moeder wilde eigenlijk een groene maar vader en zoon gaven zich niet snel gewonnen en zetten door ,“de mannen” hadden het laatste woord, het werd een rode. Voor deze auto werd het kenteken 30-MS-42 afgegeven.

Dick vertelde dat hij graag zo’n auto wilde hebben want hij was vroeger nooit verder gekomen dan de achterbank. Wat zou het een vreugde zijn om zo’n Ascona nog een keer te kunnen bezitten en te berijden. Zoiets kun je een liefhebber niet weigeren, ik gaf hem weinig hoop maar we spraken af dat ik mijn best zou doen. We namen afscheid, wat een leuke man maar met een wens die waarschijnlijk nooit in vervulling zou gaan.

Bij mijn binnen- en buitenlandse relaties zette ik een zoekopdracht uit maar kreeg in de daarop volgende maanden geen enkele reactie.

Dick en ik hielden regelmatig contact. Hij bezocht mij nog een keer met zijn vriend Eric die bij mij een Alfa 156 kocht, maar de B-Ascona “kwam niet boven water”

Hebben we er dan toch nog één gevonden?

Het werd juni en Dick stuurde mij een paar hele slechte foto’s en een summier berichtje. Foto’s en informatie had hij zelf gevonden op een voor mij onbekende Duitse website.

‘Opel Ascona B 2.0 Rot Aut. 46.000 km 2 Eigentümer wie neu Original € 21.500′

luidde de tekst en Dick schreef erbij

Deze lijkt wel heel dicht in de buurt te komen, wil je voor mij bemiddelen.

Ik nam contact op met de eigenaar woonachtig in Marburg in de buurt van Frankfurt. Na wat telefonische informatie uitwisseling, waaraan ook de vrouw des huizes op de achtergrond driftig mee deed, zei ik tegen de eigenaar dat ik wel naar de auto wilde komen kijken maar niet voor € 21.500.

Natuurlijk is de prijs van een auto  een lastig onderwerp in een eerste telefoongesprek, maar toch, het hoogste woord moest er uit.

Een Ascona van € 21.500 -het moet niet gekker worden!

Toen werd het stil aan de andere kant van de lijn……..

Wij werden het uiteindelijk eens over een iets andere prijs, nog steeds de duurste Ascona van Europa dacht ik nog maar ik mocht komen kijken naar het “kindje” van de familie in Marburg. Dat die auto een speciale plaats had bij de familie was mij wel duidelijk geworden.

Hoog er in, laag er uit!

Ik combineerde het bezoek met een paar andere bezoeken in Duitsland en op een vrijdagochtend vertrok ik om 07.00 uur uit Fürstenwalde, tussen Berlijn en de Poolse grens, naar Marburg. 530 kilometer te gaan een voor een groot gedeelte over een van de mooiste Autobahnen in Duitsland. Mooi helder weer, beetje zon, weinig verkeer, 3 banen breed, rechte stukken, lange flauwe bochten die je goed kon overzien, beetje omhoog, beetje omlaag. Ik ben er maar eens goed voor gaan zitten want dan gaan we er ook voor. Hoog erin, laag eruit en volop gebruiken maken van de 3 banen.

Het bleek maar weer, zo’n Volvo XC 70 is een echte alleskunner, maar in een mee oprijdende BMW 535d Touring  moest ik toch mijn meerdere erkennen.

Oog in oog met eigenlijk een nieuwe

Goed 11.00 uur meldde ik mij bij de Familie Streu. De Ascona werd uit de garage gereden en om het maar voorzichtig uit te drukken, “Ich war erstaunt”. Ik stond oog in oog met eigenlijk een nieuwe B-Ascona. Dat dit nog bestond. De Ascona was nieuw aangekocht door een Duitse mevrouw en na 10 jaar bij 24.000 km ingeruild bij een Opel-dealer op een nieuwe Kadett automaat. De Ascona kwam in de showroom te staan als blikvanger en bleef daar jaren droog en warm staan.

Het Opel-dealerschap werd verkocht en er kwam een junior-chef. “Wij verkopen hier nieuwe auto’s weg met dat oude spul”. Toen kwam Herr Streu in beeld en kocht de Ascona. 12 jaar lang maakte hij en zijn vrouw bij mooi weer gebruik van de Ascona. Ze bezocht menig Opel-Treffen en namen de goedkeurende blikken met plezier in ontvangst. Herr und Frau Streu reden in totaal 22.000 km. met de Ascona. Nu de gezondheid van Streu het iets laat afweten moet de Ascona het veld ruimen en van de opbrengst willen hij en zijn vrouw nog graag een paar mooie reizen maken. Toen Herr Streu mij dat vertelde stond het huilen hem nader dan het lachen en heb ik hem gevraagd of het wel verstandig was om de Ascona te verkopen. Hij antwoordde

Meine Frau und ich haben das so entschlossen

Beter duur dan niet te koop

Ik maakte een paar foto’s een stuurde naar Dick een Appje met foto’s en informatie. We belden met elkaar voor overleg. Ik was enthousiast, Dick werd enthousiast en gaf mij de vrijheid om te onderhandelen en de auto te kopen.

Laat hem niet aan mijn neus voorbij gaan

was het laatste wat hij zei.
Toen kwam het moeilijkste deel van de dag, de auto, het kindje van de familie Streu, in handen zien te krijgen voor een faire prijs. Het gesprek verliep wat stroef maar uiteindelijk vonden Herr Streu en ik elkaar maar volgens mij bleef het nog steeds heel veel geld voor een B-Ascona. Beter te duur dan niet te koop zullen we maar zeggen…!!

Meer dan honderd auto’s op een cartransporter gereden

Ik aanvaarde de thuisreis en informeerde Dick. Wat was die man opgetogen

Geweldig Johan dat dit nog gaat lukken, wat heb ik hier lang naar uit gekeken.

De volgende dag belde ik de Familie Streu om de koop te bevestigen en afspraken te maken over de aflevering. Een paar weken later ging ik terug naar Marburg om de Ascona op te halen. Herr Streu wilde graag zelf de laatste meters met de auto rijden en hem op de cartransporter rijden. Ik vroeg aan hem of hij dat wel eens vaker had gedaan. Als door een adder gebeten antwoordde hij: “In die 30 jaar dat ik bij Opel heb gewerkt heb ik honderden auto’s op cartransporters gereden” Waarvan akte zullen we maar zeggen.

Van weemoedig afscheid op naar blijde kennismaking

Toen de Ascona was geladen vroeg Herr Streu mij nog een keer door de straat te rijden zodat hij een laatste filmpje kon maken van zijn Ascona. Al met al gaf dat toch een vreemd gevoel, enerzijds iemand die met weemoed afscheid neemt van een trouwe metgezel en anderzijds iemand die popelt om zijn nieuwe aanwinst in ontvangst te nemen. De terugreis verliep vlot, ik “dineerde” op een overvolle parkeerplaats want het kan niet altijd feest zijn en een paar uur later stond de Ascona veilig binnen in Vaassen.

Op een zon overgoten zondagmiddag leverden mijn vrouw en ik de auto af bij Dick en zijn echtgenote

Wij werden hartelijk ontvangen en trost poseerde Dick bij zijn nieuwe aanwinst.

De perfecte thuiswerkplek

Een paar weken later kreeg ik een paar foto’s. Het kantoor in de woning van Dick is leeggeruimd en de Ascona staat binnenshuis geparkeerd en heeft intussen, als een soort eerbetoon, het kenteken van de Ascona van Dick zijn vader. Er is nog net ruimte voor het bureau maar het uitzicht vanaf de werkplek is uniek. Dick, ik wens je heel veel plezier met deze unieke auto. Wat een leuke man en wat een leuke auto….!!

Voor wie er geen genoeg van kan krijgen hieronder nog een kleine galerij. Want is dit toch een zeldzaam mooie auto!