Begin 2017 leerde ik vader Alberto en zoon Giuseppe F. kennen. Automannen in hart en nieren. Zoon Giuseppe studeert op hoog niveau Automechanica en vader weet alles van techniek uit de jaren ’60 en ’70 jaren. Beide hebben ze een neus voor “het echte spul”.

Toen ik hen de eerste keer bezocht, in een klein dorpje net onder Bergamo, werd ik door de familie meer dan hartelijk ontvangen. Moeder Francesca zorgde voor heerlijk Italiaanse koffie en het gesprek ging over ……….auto’s, Alfa Romeo’s in het bijzonder. Ik kocht toen van hen deze Alfa 166 2.5 V6 met 21.500 kilometer van de 1^e eigenaar

Toen in de gesprekken voor hen duidelijk werd dat ik een echte autoliefhebber was trokken ze alle garagedeuren open en toonden mij een Alfa GTV laatste serie, een prachtige Lancia Kappa, een Alfa 33 en een Maserati 228 Biturbo. Daarnaast was er nog een Alfa 147 en een 156 voor dagelijks gebruik.

Er staat nog steeds heel wat moois verborgen in Italië.

De Alfa 33 hadden ze gekocht van 1^e eigenaar en was de eerste auto van zoon Giuseppe. Na 2 jaar kocht Giuseppe de GTV, de 33 werd niet meer gebruikt en ze vertelden dat ze “leeg liepen” op de Maserati want die hadden ze gekocht nadat op volle snelheid de distributieriem was gebroken…. Ja, dat doet pijn aan je autoziel en aan je portemonnee. De Alfa 33 mocht of, zoals uw wilt, moest het veld ruimen want er was geld nodig voor de Maserati. Zo’n mooie originele Alfa 33 kom je niet veel meer tegen en kon ik gewoon niet laten staan en kocht van hen de auto.

De Alfa 166 2.5 V6

Terug naar de Alfa 166. Deze hadden ze gevonden tijdens hun vakantie in Toscane. Een auto van eerste eigenaar, echt een nieuwe auto van binnen en van buiten. Die dag vertrok ik met de Alfa 166 en we spraken af dat ik op een later tijdstip de 33 zou ophalen. De papieren van de 166 werden in orde gemaakt en ik stapte in een maagdelijk auto met maar 21.125 km. op de teller richting Nederland. Via het Lago d’ Iseo, de Berninapass en Fernpass en over de Duitse Autobahnen werd het een prachtige reis naar huis. Eén groot feest.

De 166 was een genot om mee te rijden, een geweldige reisauto, een auto die je “aantrekt” want alles klopt; zithouding, vering, motorgeluid, versnellingsbak. In één woord een top auto. De auto heb ik nooit kunnen aanbieden want 3 dagen na thuiskomst werd ze al “in beslag genomen” door een echte Alfa liefhebber in Nederland.  We hebben nog één foto bewaard in de rubriek verkocht, klik hier 

De Alfa 33 1.4 I.E. Lusso

Eind augustus ontmoette ik de Familie F. voor de tweede keer. Nu was ik onderweg met de XC70 en cartransporter want er moesten ook nog een paar onderdelen mee terug naar Nederland.

Een geweldige ontvangst door de Familie F. Het leek wel of de verloren zoon na jaren terugkeerde naar huis. De koffie van Moeder F. was nog lekkerder dan de vorige keer en ik werd uitgenodigd voor de lunch bij een echte Napolitaanse pizzabakker. Het was overweldigend. Wat een leuke mensen zijn dat toch die Italianen. Alle tijd en altijd gastvrij. De 33 werd geladen en aan het einde van de dag sliep ik in een leuk Italiaans hotelletje aan het Comomeer.

Want via de Malojapass (15% stijging is toch wel een dingetje) en de Jullierpass ging het richting noord Zwitserland en tenslotte in een niet helemaal legaal tempo door Duitsland naar huis.

Er liggen nog geen bekeuringen op de deurmat…………!!

Een prachtige reis met als resultaat dat er nu in de showroom van OpenRoad Classic Cars een zo goed als nieuwe bordeaux rode 33 1.4 I.E. Lusso met maar 79.000 kilometer staat te pronken, klik hier.

De mooiste bergpassen

Open Road Classic Cars heeft nog een aanrader voor de echte chauffeur:

Komt u een keer in Zwitserland neem dan deze passen op in uw route. Daar zult u nooit spijt van krijgen………..